سلطان جهان، میر عرب، حیدر کرار(ع)
دلبسته و دلداده ی زهرای حسین(ع) است

چون ماه شب چاردهم جلوه نماید
یک ذره ای از حسن دل آرای حسین(ع) است

آن سرو که در سایه ی او باغ بیاسود
آن سرو نشان از قد رعنای حسین(ع) است

کور است هر آن دیده که نادیده رخ او
بیناست هر آن دیده که بینای حسین(ع) است

آن هدیه که جبریل ز حق داد به احمد(ص)
آیات خدا بود که معنای حسین(ع) ‌است

آن بحر که سر چشمه ی الطاف الهی است
ای اهل جهان بحر تولای حسین(ع) است

تنها نه فقط برده دل از مردم دنیا
در عرش ملائک به تمنای حسین(ع) است

خوش آن که همه عمر حسینی است مرامش
یا عاشق و دلداده و شیدای حسین(ع) است